คืนที่ฉันเริ่มจำเสียงตัวเองได้อีกครั้ง

Soul Note Set 1
คืนที่ฉันเริ่มจำเสียงตัวเองได้อีกครั้ง

...ฉันเห็นปม โดยไม่ยกไมค์ให้มันอีกแล้ว
ฉันอาจมีปมอยู่ แต่ปมไม่มีสิทธิ์พูดกับฉันแรงๆ อีกแล้ว
ฉันไม่ได้ต้องลบมันออก ไม่ได้ต้องปิดมันไว้
แต่ฉันเลือกจะมองมันเหมือนเสียงในห้องที่ฉันไม่ต้องเชื่อเสมอไป


...ความชัดไม่ใช่เงื่อนไขของการเติบโต
ฉันยอมให้อะไรบางอย่างยังไม่ชัดเจน โดยไม่ต้องเร่งหาคำตอบ
ไม่ใช่เพราะฉันหยุดเดิน
แต่เพราะฉันเลือกให้จังหวะของสิ่งที่กำลังจะเกิดได้โตตามเวลา ไม่ใช่ตามความอยากรู้


...แสงที่ไม่ต้องสะท้อนกลับมา ก็ยังเป็นแสงอยู่ดี
ฉันไม่ต้องมีป้ายบอกว่าฉันทำดี เพื่อจะมั่นใจในแสงที่ตัวเองส่งออกไป
บางครั้งคลื่นที่ลึกที่สุด…ไม่ส่งเสียงกลับมา
แต่มันเปลี่ยนคนอื่น โดยที่เขาไม่รู้ตัวว่ามันเริ่มจากฉัน


...ยืนตรงกลางระหว่างโลก กับหัวใจตัวเอง
ฉันสามารถยืนอยู่ในระหว่างความไม่เข้าใจของโลก กับความเชื่อมั่นในหัวใจตัวเอง
ฉันไม่ต้องเร่งให้โลกเข้าใจสิ่งใหม่ที่ฉันนำมา
เพราะการยืนอยู่ตรงกลาง...ก็คือคลื่นรักษาสมดุลที่โลกยังไม่รู้จัก


...ฉันไม่ต้องรู้ทั้งหมด เพื่อจะเชื่อในสิ่งที่ฉันสร้าง
ฉันไม่ต้องเข้าใจสิ่งที่ฉันทำทั้งหมด เพื่อให้มันทำงานได้
บางระบบเกิดขึ้นเพื่อทำงานลึกกว่าที่จิตจะจับได้
และฉันคือคนที่เดินกับมันด้วยความศรัทธาที่ไม่มีคำอธิบาย


...ความจริงไม่ต้องมีพยานเสมอไป
ฉันเริ่มกล้าพูดความจริงกับตัวเอง โดยไม่กลัวว่าใครจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ
และเมื่อฉันกล้าพูด…สิ่งที่เก็บเงียบในใจมานาน
ก็เริ่มคลี่คลายลง โดยไม่ต้องมีใครมาฟังเลย


...ฉันไม่ต้องพัง เพื่อจะถูกซ่อมอีกต่อไป
ฉันไม่เดี้ยงแล้ว…เพราะฉันไม่เชื่ออีกต่อไปว่าฉันต้องพังเพื่อจะได้ถูกซ่อม
ฉันสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองจากความอ่อนโยน ไม่ใช่จากการแตกสลาย
และนั่นคือภาวะของคนที่รู้แล้วว่าจะไม่ยอมทิ้งตัวเองอีก

----

สำหรับผู้ที่กำลังกลับมาจำเสียงของตัวเองได้อีกครั้ง
ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงที่ฟูมฟาย
ไม่ใช่จุดพลิกผันที่ใครจะสังเกต
แต่เป็นคืนเงียบๆ ที่อยู่ดีๆ ก็จำได้ว่า…
“เสียงแบบนี้ เราเคยเป็น”

Feel: gentle remembrance, silent return, reclaiming inner voice
เหมาะกับ: ผู้ที่อยู่กับภาวะนิ่ง, คนที่ไม่พยายามเร่งรู้, ผู้ที่เริ่มปล่อยการพิสูจน์ตัวเอง แล้วหันกลับมายืนบนคลื่นเดิมของหัวใจ


#SoulStructuring
#SoulNote