การแข่งขันใดๆย่อมมีแพ้มีชนะ แน่นอนว่าทุกคนอยากจะชนะเพราะการชนะนำมาซึ่งความภูมิใจจากหยาดเหงื่อที่ลงทุนลงแรงไป การชนะนำมาซึ่งชื่อเสียงเงินทอง
...แต่สิ่งสำคัญที่สุดของการแข่งขันคือ การเรียนรู้และความเข้าใจของขบวนการในการแข่งขันและการมีความสุขเมื่อได้ทำในสิ่งที่ตัวเองถนัดและชอบ
ถ้าคุณพ่อคุณแม่เข้าใจในหลักนี้ ย่อมจะไม่มีวันเคี่ยวเข็ญลูกให้เป็นที่หนึ่งเสมอและต้องชนะทุกสนามสอบ หรือแม้แต่ลูกๆเล่นเกมกับพี่น้องหรือเพื่อนๆ ลูกจะไม่เครียดว่าต้องชนะเท่านั้น ร้องไห้ขัดใจหงุดหงิดเมื่อแพ้ เพราะการมองโลกของลูกกว้างกว่าแค่การเล่นเกมหรือการแข่งขันเพื่อชนะเท่านั้น
ครอบครัวของโค้ชมักจะใช้หลักนี้สอนลูกๆเสมอว่า
* เวลาเล่นกับเพื่อนหรือพี่น้องไม่ว่าจะเป็นเพียงแค่การเล่นเกม สิ่งสำคัญไม่ใช่การชนะ....แต่เป็นการที่ลูกๆมีความสุขเมื่อได้เล่นเกม การผูกสัมพันธ์กับผู้อื่น การรู้จักแพ้ชนะมีน้ำใจนักกีฬา การรู้จักวางแผน ถ้าแพ้ก็จะได้รู้ว่าเล่นอย่างไรถึงแพ้ คราวหน้าให้ปรับการวางแผนการเล่นใหม่ "เรียนรู้อย่างสนุก" คือหัวใจสำคัญค่ะ
* เวลาสอบที่โรงเรียน แน่นอนว่าถ้าลูกสอบได้คะแนนเป็นเลิศ สอบได้เต็ม คุณพ่อคุณแม่ย่อมดีใจภูมิใจ แต่การสอนลูกของครอบครัวเราคือ เน้นให้ลูกเข้าใจบทเรียนในห้องเรียนให้มากที่สุด ขอให้ตั้งใจเรียนในเวลาเรียน ควบคู่ไปกับการสอนว่าเราเรียนสิ่งนี้ไปทำไม จะใช้ประโยชน์อะไรจากมันได้ทั้งในปัจจุบันและอนาคต ลูกจะเรียนอย่างเข้าใจและมีความสุข ไม่ต้องไปเคี่ยวเข็ญให้ลูกเรียนพิเศษจนไม่มีเวลาเล่นสมวัยของลูก สิ่งสำคัญคือการเรียนเพื่อ "เรียนรู้" และสามารถนำไปใช้ประโยชน์และประยุกต์ใช้กับชีวิตเราได้ แม้ลูกจะสอบไม่ได้เต็มเพราะลูกอาจตอบคำถามไม่ตรงใจครูจะเป็นอะไรไป (เพราะคำตอบของบางคำถามตอบได้มากมายถ้าเด็กคิดนอกกรอบได้) แต่แน่นอนว่าลูกต้องได้คะแนนดีระดับนึงเพราะลูกไม่เครียด และแน่นอนครอบครัวก็จะมีความสุขเพราะลูกไม่เครียดคุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ต้องเครียด....และ....ไม่ควรบังคับลูกให้เรียน "เพื่อสอบ" เพราะสุดท้ายลูกจะไม่ได้อะไร การสอบได้เต็มเพราะท่องจำเป็นนกแก้วนกขุนทองโดยไม่เข้าใจว่าที่ท่องอยู่นั้นคืออะไรแล้วสำหรับลูกนั้นจะมีประโยชน์อะไร.....คุณพ่อคุณแม่ลองคิดดูว่าเป็นจริงอย่างที่โค้ชว่าอย่างนี้หรือไม่นะคะ เรากำลังบังคับลูกเรื่องเรียนในรูปแบบที่่ว่านี้อยู่หรือไม่
การสอนลูกให้เข้าใจสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่และสอนให้เข้าใจโลกกว้างใบนี้ ต้องเริ่มจากการปรับทัศนคติของพ่อคุณแม่ก่อนค่ะ